توضیحات
رزین مدل c100e امروزه در سختی گیرهای رزینی جهت حذف کاتیون آب از جمله منیزیم2+، کلسیم 2+ و درصد کمی آهن امروزه بکار برده می شود. رزین c100e در دسته رزین های کاتیون قوی قرار می گیرد. رزین c100e به نسبت تیپ c100h و یا c100e ظرفیت تبادل یونی پایین تری است. ساختار دانه های تبادل یونی در این مدل رزین به صورت پلیمر (پلاستیک) با رنگ کهربایی (زرد کم حال مایل به کرم) می باشد.
اطلاعات بیشتر:
همانطور که از نام رزین c100e مشخص است این رزین نوع اکونومی (economy) رزین c100 بوده که قابلیت استفاده در صنایع غذایی را نیز دارا است. این رزین یکی از پر فروش ترین رزینهای تبادل یونی در صنعت تصفیه آب بوده و عمدتاً توسط شرکت پرولایت در سراسر جهان توزیع می‌گردد. رزین های c100e امروزه در سختی گیرهای رزینی فایبرگلاس و فلزی به صورت بستر با ظرفیت 50 الی 70 درصد حجم مخزن ریخته می شوند.
مشخصات فنی شیمیایی و فیزیکی رزین C100E
- نوع رزین: کاتیونی – قوی – اسیدی با سیکل سدیم
- شکل ساختار یونی: Na+ / دارای سیکل سدیم با ساختار سبک
- ساختار شیمیایی: پلیمر ژل استایرن با اتصال مولکولی دی ونیل بنزین | گروه عاملی سولفونیک اسید (R-SO3-)
- ساختار فیزیکی: کروی شکل – قطر 0.3 میلی متر الی 1.2 میلی متر
- مشخصات ظاهری: رنگ قهوه ای روشن (کرم یا کهربایی) – شفاف – براق و انعطاف پذیر
- ظرفیت تبادل یونی: 1.9 eq/l معادل 41.5 کیلوگرم جذب کاتیون در هر فوت مکعب رزین
- محدوده تحمل دمایی: حداقل 10- سانتیگراد | حداکثر 120 درجه سانتیگراد (به صورت موقت) و 90 درجه به صورت دائم
- محدوده کارکرد PH: بین 6 الی 10
نمای نزدیک از تصویر رزین کاتیونی قوی تیپ C100E
سوال مهم : رزین c100e چگونه موجب تبادل یونی می شود؟
این دانه پلیمری همانند سایر انواع رزین های تبادل پلیمری با ایجاد بستر ارتباطی با آب دارای املاح کلسیم و منیزیم این کار را انجام می دهد. در واقع دانه های رزینی در سطح بیرونی خود دارای سدیم هایی هستند که با اولین برخورد سیال آب آن را آزاد می کنند. سدیم های آزاد شده به صورت محلول در آب در می آیند و جای کلسیم را می گیرند. کلسیم های آزاد شده از آب نیز در برخورد با دانه های رزینی به دلیل چسبندگی مولکولی به سطح آن متصل می شوند. این تبادل یونی تا زمانی که تمامی یون های سدیم سطح رزین طبق فرمول زیر با یون های سنگین تعویض شوند نیز ادامه خواهد یافت.
R-Na+ + cation → R-cation + Na+ فرمول آزاد سازی سدیم از سطح رزین
کاربردهای اصلی رزین C100E
1-تصفیه آب های شهری جهت حذف املاح مضر و کاتیون های سنگین
2-نرم کردن آب های صنعتی با ظرفیت پایین
3-تامین آب جهت گلخانه های صنعتی و کاربری کشاورزی در کاهش املاح سخت
4-تخلیه یون های مثبت فلزی (کاتیون) از آب چاه با tds های پایین تر از 2000ppm
5-در موتورخانه به جهت فراهم کردن آب نرم مورد نیاز در چرخش کاری دیگ بخار (بویلر)
6-در تاسیسات صنعتی جهت فرآوری آب جبرانی دستگاه های سرمایشی یا گرمایشی همانند برج خنک کننده (کولینگ تاور)
چگونگی نحوه بک واش رزین C100E
همانطور که می دانید بک واش به عمل شستشوی معکوس بستر رزینی جهت افزایش فاصله بین رزین ها و کارکرد بهتر آنان مورد کاربرد قرار می گیرد. بک واش در رزینهای کاتیونی باعث انبساط و از هم گسستگی بستر رزین و آماده شدن جهت تماس با آب می گردد. این انبساط باید در بازه زمانی معین صورت گیرد و افزایش بیش از حد این تایم در سختی گیر رزینی موجب خروج رزین از شیر خواهد شد. تایم پیشنهادی برای عملیات Backwash در بازه زمانی 5 الی 20 دقیقه پیشنهاد می گردد. این تایم بیشتر بر اساس آنالیز آب در گردش و مخصوصاً بر اساس املاح معلق آب صورت می پذیرد. یعنی به هر میزان آب کدورت بیشتری داشته باشد بستر رزینی زودتر نیازمند بک واش خواهد شد و تایم بیشتری جهت باز انبساط دارد.
فرآیند احیای رزین C100E در سختی گیر رزینی
این عملکرد در سختی گیرهای رزینی با نام احیا (regeneration) نیز شناخته می شود و کمک بسزایی در ثبات تبادل یونی دستگاه سختی گیر رزینی دارد. عملیات احیای رزین c100e توسط محلول آب نمک با درصد غلظت اشباع صورت می پذیرد. همانطور که در جریان هستید رزین های کاتیونی همانند نوع آنیونی پس از مدت کوتاهی کارکرد دچار حالت اشباع می شوند و دیگر قادر به تعویض یون سدیم با کلسیم نخواهند بود. پس از گذر مدت کوتاهی در سراسر بستر سختی گیر یون های سخت همانند منیزیم یا کلسیم به دانه های رزین می چسبند. راه حل اصلی در رفع این موضوع احیای c100e با آب نمک (سدیم کلرید صنعتی) یا سنگ نمک است. مدت زمان احیای رزین وابسته به میزان آب تولیدی و سختی اولیه جریان آب پاششی قرار دارد.
مطالب مشابه در سایت مخزن سازه:
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.